خط تلفنی اینترنتی NGN (Next Generation Network) یکی از ابزارهای مهم و کارآمد در دنیای ارتباطات آنلاین است که برای کاربران امکان ارتباط با دیگران به صورت صوتی و تصویری را فراهم میکند. با پیشرفت فناوری و افزایش استفاده از اینترنت، خطوط تلفنی اینترنتی به عنوان جایگزینی قدرتمند و اقتصادی برای خطوط تلفن سنتی به حساب میآیند. خطوط اینترنتی برخلاف خطوط مخابراتی که روی زوج سیم مسی راه اندازی می شوند، روی بستر اینترنت هستند.
خط تلفنی اینترنتی (Voice over Internet Protocol) یا VoIP یک فناوری است که امکان ارسال صدا و تصویر را از طریق اینترنت فراهم میکند.VoIP به کاربران امکان میدهد تا از طریق اینترنت با دیگران ارتباط برقرار کنند. با استفاده از دستگاههای مختلف مانند تلفنهای همراه، تبلتها، رایانهها و دستگاههای تلفن IP، کاربران میتوانند مکالمات صوتی و تصویری را انجام داده و به اشتراک گذاری فایلها، ارسال پیامهای متنی و انجام کنفرانسهای تلفنی بپردازند.
در شبکههای تلفنی سنتی (PSTN)، صدا به صورت آنالوگ انتقال مییابد و برای برقراری تماس، خطوط مخابراتی و تجهیزات سختافزاری خاصی نیاز است. اما در صورت استفاده از خط تلفن اینترنتی، صدا به صورت دیجیتال انتقال مییابد و از طریق شبکه اینترنت میتواند به مقصد رسیده و بازسازی شود.
در شبکههای تلفنی سنتی، صدا به صورت آنالوگ تولید میشود. اما در خطوط تلفن اینترنتی، ابتدا صدا به صورت آنالوگ از طریق تلفن یا دستگاه تماس تولید میشود و سپس تبدیل به سیگنال دیجیتالی میشود تا بتواند در قالب بستههای دادهای به اینترنت ارسال شود.
سیگنال دیجیتالی صدا و تصویر به بستههای داده تبدیل میشود. هر بسته شامل اطلاعات صدا و تصویر است که به صورت بیتها و کدهای دیجیتالی بستهبندی میشوند. بستهبندی دادهها معمولاً با استفاده از پروتکلهایی مانند RTP (Real-time Transport Protocol) صورت میگیرد.
بستههای داده حاوی صدا و تصویر از طریق شبکه اینترنت به مقصد ارسال میشوند. این بستهها از طریق شبکههای بستهبندی داده مانند شبکههای TCP/IP انتقال مییابند. برای این منظور، از طریق اینترنت به عنوان واسطهای برای انتقال بستههای داده استفاده میشود.
در دستگاه گیرنده (مانند تلفن یا دستگاه تماس)، بستههای داده دریافت میشوند و سپس بازسازی میشوند. بستههای داده تبدیل به سیگنال آنالوگ میشوند و صدا و تصویر مربوطه قابل شنیدن و دیدن میشوند.
به این ترتیب، صدا و تصویر از طریق شبکه اینترنت به جای شبکههای تلفنی سنتی انتقال مییابند. این روش انتقال از طریق اینترنت عملکرد بهتری در انتقال صدا و تصویر، هزینه کمتر، امکانات پیشرفتهتر (مانند تماسهای چندرسانهای و کنفرانس تلفنی) و انعطافپذیری بیشتر را فراهم میکند.
در ارتباطات تلفنی اینترنتی، برای برقراری ارتباط و ارسال بستههای داده صدا و تصویر از طریق شبکه اینترنت، از پروتکلهای مختلفی استفاده میشود. در زیر، چندین پروتکل رایج برای برقراری ارتباطات تلفنی اینترنتی را بررسی میکنیم:
SIP یک پروتکل کنترلی است که برای برقراری، تغییر و خاتمه دادن جلسات ارتباطی در شبکههای IP استفاده میشود. این پروتکل از استانداردهای باز صوتی و تصویری استفاده میکند و قابلیتهایی مانند انتقال تماس (Call Forwarding)، انتقال تماس داخلی (Call Transfer) و کنفرانس تلفنی (Conference Call) را فراهم میکند. بسیاری از سرویسهای VoIP از SIP برای برقراری ارتباطات تلفنی استفاده میکنند.
H.323 یک استاندارد بینالمللی برای ارتباطات صوتی و تصویری بر روی شبکههای IP است. این پروتکل شامل مجموعهای از پروتکلها، کدها و فرمتها برای انتقال صدا و تصویر است. H.323 قابلیتهایی مانند برقراری انتقال تماسهای ، کنفرانس تلفنی و ارسال دادههای چندرسانهای را فراهم میکند.
MGCP یک پروتکل کنترلی است که برای کنترل و مدیریت دروازههای رسانهای (Media Gateways) در شبکههای VoIP استفاده میشود. این پروتکل معمولاً در سرویسهای تلفنی اینترنتی مبتنی بر ارتباطات شبکهای وسوییچهای تلفنی استفاده میشود.
RTP یک پروتکل انتقال برای انتقال دادههای برقراری ارتباطات صوتی و تصویری به صورت زمانبندی شده است. این پروتکل در کنار پروتکلهایی مانند SIP و H.323 برای انتقال و بازسازی دادههای صوتی و تصویری استفاده میشود.
در این فناوری، صدا و تصویر به صورت بستههای داده تبدیل میشوند و از طریق شبکههای اینترنتی ارسال میشوند. این بستهها در مسیر انتقال از شبکههای مختلف عبور میکنند و به مقصد خود میرسند.